Het verhaal van De Slubkes begint bij het 11-jarig jubileum van De Kraonige Zwaone, eind 1966. Ter gelegenheid van deze mijlpaal werd een speciaal Ontvangstcomité opgericht om genodigde gasten welkom te heten en naar hun plek te begeleiden in de feestzaal, destijds gevestigd in de voormalige veiling aan de Huismanstraat (nu het Binnenveld).

Dit comité kreeg de naam De Zwaonejonkers en bestond uit zeven personen:

• Nol Hengst
• Nol Lippmann
• Gerrit Bedeaux
• Ton Dicker
• Koos Verhaegh
• Jos Brattinga
• Antoon Lippmann

Op initiatief van deze groep werd een zangkoor opgericht. Het zevental werd versterkt met acht goede zangers uit de gelederen van De Kraonige Zwaone:

• Jan Arends
• Bernard Brons
• Geert Brons
• Harry Jeurissen
• Thomas Lippmann
• Kobus Poelwijk
• Hentje Pauw
• Kareltje Kempkens

Het Zwaonekoor was geboren. De muzikale leiding kwam in handen van Wim Berning (Wim van Huub) uit Gendt. Met Wim aan de piano en Gerrit Bedeaux als dirigent, werden de eerste carnavalsschlagers ingestudeerd. Het eerste optreden vond plaats tijdens de Pronkzitting op zaterdag 21 januari 1967, en was meteen een groot succes.

De naam: De Slubkes

Wie de naam “Slubkes” precies bedacht heeft, is niet met zekerheid te zeggen. Het verhaal gaat dat Thomas Lippmann met het idee kwam om op te treden in een soort sloof, zoals die vroeger door herbergiers werd gedragen. Daarbij hoorde ook een muts op het hoofd. De naam van de groep werd toen: De Slubkes.

De herkenningsmelodie

Bij elk optreden maken De Slubkes hun entree met een eigen herkenningsmelodie:

Daor komme wèj now,

de Slubkes, helau’!

’t Koor van De Kraonige Zwaone.

Wèj zette ‘m op,

gestaoke ien slob,

as zingende Kraonige Zwaone.